Rəsulullah (sallallahu əleyhi və səlləm) əfəndimiz, bütün müsəlmanları, Onun kimi insanlığın salamatlığı üçün səy göstərməyə və dua etməyə təşviq edərdilər. Necə ki bir hədis–i şəriflərində belə buyurmuşdur:
“Allah qatında, qulun belə deməsindən daha sevimli bir dua yoxdur:
«Allahım! Ümməti Məhəmmədə ümumi bir rəhmət ilə mərhəmət eylə! »” (Əli əl–Müttəqi, no: 3212, 3702)
Bu ülvi mərhəməti səbəbiylə Allah Rəsulu (səv), özünə iman etməyən və hətta düşməncə davranan insanlara belə bəddua etməz, onların öldürülməsini istəməzdi. Əksinə onların doğru yolu tapması üçün dua edərdi. Çünki bir müddət sonra onların və ya nəsillərinin yalnız Allaha ibadət edəcəklərini ümid edirdi.
Mənbə: