calal calalov 
İran-İraq müharibəsində ərini itirən bir qadın, üç uşağıyla birlikdə aclıq və səfalət içərisində günlərini keçirirdi.İtirdiyi ərindən qalan az miqdarda var dövlət isə çoxdan bitmişdi. Bir gün ac, bir gün tox yaşayırdılar. Qadın özünün aclığı barəsində heç bir şey fikirləşmirdi. Onun yeganə dərdi ərindən ona yadigar qalmış olan üç körpəsi idi. Bu körpələrin aclıq çığırıqlarına heç cürə tab gətirə bilmirdi.
“Məni dilənçi filan zənn etməyin. Üç uşağımla üç gündür ac yalavacam. Bu gedişlə namusumun ləkələnilməsindən qorxmağa başlamışam. Allah rizası üçün kömək edin. Mən aclıqdan ölməyə razıyam. Lakin uşaqlarımın qışqırıqlarına dözə bilmirəm”.
Gözlənilməz bir anda gələn bu Allah rizası üçün kömək tələbi onsuz da güc bəla ilə dolanan sürücünü çaşdırmışdı. Dərin-dərin düşünməyə başladı.
“-Nə Zaman dəyişdirəcəksən bu təkərləri? Evə biraz gec gələndə ağlıma pis fikirlər gəlir. Görəsən bir qəza mı etdi köhnə təkərlərlə? deyə qorxu içində gözləyirəm.”
O an üçün nəfsi ilə şeyta əlbir olub vəsvəsə verməyə başladılar: “-Sən Onsuz da çətin dolanan onlardan çox fərqi olmayan kasıb birisisən. Onlara kömək edəcək vəziyyətdə deyilsən. Sür get öz işinə davam et. Daha sonra imkanın olanda gəlib yardım edərsən.
“-Pul Dediyin şey belə gün üçün lazım olur. Allahın razılığının haradan gələcəyini bilmək olmaz. Yığdığın pulu bu möhtac xanıma verməlisən. Tam yeridir! “
Nəhayət nəfsini və şeytanı məğlub edərək cibindəki pulun hamısını qadına uzatdı və:
“- Al bacım, sən namusunla yaşa. Bu pul, bir müddət səni dolandırar. Sonrasına da Allah başqa səbəblər yaradar.” dedi. Minnət etməməsi üçün də dərhal qaza basıb oradan uzaqlaşarkən, qadının:
“-Sən bizim ehtiyacımızı qarşıladın, Allah da sənin ehtiyacını qarşılasın.” duasını eşitmiş və gün ərzində qulaqlarında cingildəyən həmin bu duaya “Amin” demişdi. Axşam evə gəlincə yenə həmişəki sualla qarşılaşdı:
“- Hələ də avtomobilin təkərlərini dəyişdirməmisən eləmi?”
“-Bir ustayla razılaşmışıq. Yeni təkərlər gələndə dəyişdirəcək.” Deyərək qadını susdurmağa çalışdı.
Bu hadisədən bir neçə gün keçmişdi. Bir gün işini qurtarıb evə gələrkən, “bu dəfə nə deyəcəyəm” deyə düşünürdü.
Xanımı, üzərində ünvan yazılmış olan bir kağızı ona verdi və belə dedi:
“- Bu gün evə usta gəldi, mənə bu ünvanı verdi. Sabah yanıma gəlsin təkərlərini dəyişdirəcəm, deyib getdi.