Digər bir rəvayətdə bu əlavə vardır: “Sinirlərimə bir nur, ətimə bir nur, qanıma bir nur ver; saçlarıma bir nur, dərimə bir nur ver! “
Rəsulullah -sallallahu əleyhi və səlləm- duasında bunları söyləyərdi. (Buxari, Dəavat, 9; Müslim, Müsafirin, 181)
Muğîre bin Şu’be (r.a)-dan rəvayətə görə Peyğəmbər əfəndimiz (səv)-in dualarından biri bu dua idi:
لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اَللّٰهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا اَعْطَيْتَ وَلَا مُعْطِىَ لِمَا مَنَعْتَ وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ
Mənası: “Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur, yalnız O vardır. O təkdir və şəriki (ortağı) yoxdur. Mülk Onundur, həmd Ona məxsusdur. O, hər şeyə qadirdir! Hər şeyə gücü yetər. Allahım! Sənin verdiyinə mane olacaq yoxdur, Sənin dəfetdiyini də verəcək yoxdur. Sərvət sahiblərinə Sənin qatında malları fayda verməz. (Ancaq saleh əməlləərindən fayda görürlər.) “(Buxari, Azan, 155, Dəavat, 18; Müslim, Salat, 193; Tirmizi, Salat, 180; Muvatta ‘, Qədər, 8; İbn Hənbəl, Müsnəd, III, 87)
Abdullah bin Abbas (ra)-dan rəvayətə görə Rəsuli–Əkrəm(səv)-ə bəzi kəslər gəlib:“İnsanlar; yəni Əbu Süfyan və yoldaşları sizinlə müharibə etmək üçün adam və silah toplamışdır, hazırlıq etmişdir. Onlara qarşılıq edəcək dərəcədə gücünüz yoxdur. Onlardan çəkinin. “Deyə qorxutmaq istədiklərində, bu söz möminlərin imanlarını və cəsarətlərini artırıb, Nəbiyyi–Əkrəm (səv) əfəndimiz də:
حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ
“Allah bizə kifayətdir, o nə gözəl vəkildir!” Buyurdu. Möminlər də belə söylədilər. (Buxari, Təfsir, 3/13; Vahidi, Əsbabı Nüzul, s. 135)
Enes bin Malik (ra)-dan rəvayətə görə peyğəmbər əfəndimiz (səv) əfəndimiz çox vaxt belə dua edərdi:
اَللّٰهُمَّ رَبَّنَا اٰتِنَا فِى الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِى الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
Mənası: “Allahım! Ey Rəbbimiz! Bizə dünyada da yaxşılıq və gözəllik ver, axirətdə də yaxşılıq və gözəllik ver və bizi cəhənnəm əzabından qoru! “(Buxari, Təfsir 38, Dəavat 55; Müslim, Zikr 23, 26, 27; əl–Bəqərə, 201)
Ebû Musâ el-Eş’ârî (ra)-dan rəvayətə görə peyğəmbər əfəndimiz (səv) əfəndimiz belə dua edərdi:
اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِى خَطِيئَتِى وَجَهْلِى وَإِسْرَافِى فِى أَمْرِى وَمَا أَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنِّى اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِى هَزْلِى وَجِدِّى وَخَطَائِى وَعَمْدِى وُكُلُّ ذٰلِكَ عِنْدِى
Mənası: “Allahım! Mənim səhvlərimi, cəhalətlə etdiklərimi, işlərimdə həddi aşmamı və məndən daha yaxşı bildiyin qüsurlarımı bağışla! Allahım mənim lətifələrimi, ciddiyətimi, səhvən etdiklərimi və qəsdən etdiklərimi bağışla! Bütün bu qüsurların məndə olduğunu etiraf edirəm. “(Buxari, Dəavat, 60; Müslim, 70)
Hər kim gündə 100 dəfə
لٰا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لٰا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ
Mənası: “Allahdan başqa heç bir tanrı yoxdur, yalnız O vardır. O təkdir və şəriki (ortağı) yoxdur. Mülk Onundur, həmd Ona məxsusdur. O, hər şeyə qadirdir! Hər şeyə gücü yetər. “Desə o kimsə üçün on kölə azad etmiş savabı verilir, yüz həsənə yazılır, yüz günahı silinər, o gün axşam olana qədər bu ona şeytana qarşı sipər olur. Heç bir kimsə mükafat baxımından onu keçə bilməz, ancaq bunu ondan çox söyləyən kimsə müstəsna. “(Buxari, Azan, 155; Təcridi Sarih Tərc. 2 / 910-915)
اَللّٰهُمَّ بِعِلْمِكَ الْغَيْبِ وَقُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ أَحْيِنِى مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْرًا لِى وَتَوَفَّنِى اِذَا عَلِمْتَ الْوَفَاةَ خَيْرًا لِى. اَللّٰهُمَّ وَاَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ فِى الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ وَاَسْأَلُكَ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِى الرِّضَاءِ وَالْغَضَبِ وَاَسْأَلُكَ الْقَصْدَ فِى الْفَقْرِ وَالْغِنَى وَأَسْأَلُكَ نَعِيمًا لَا يَنْفَدُ وَاَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ لَا تَنْقَطِعُ وَأَسْأَلُكَ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَاَسْأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَاَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ اِلَى وَجْهِكَ وَالشَّوْقَ اِلَى لِقَائِكَ فِى غَيْرَ ضَرَّاءَ مُضِرَّةٍ وَلَا فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ. اَللّٰهُمَّ زَيِّنَّا بِزِينَةِ الْاِيمَانِ وَاجْعَلْنَا هُدَاةً مُهْتَدِينَ
Mənası: “Allahım! Qeybi bilmən və məxluqatın üzərində sahib olduğun qüdrət haqqı üçün, həyat mənim üçün xeyirli olduğu müddətcə məni yaşat, vəfat etmək mənim üçün xeyirli olduğunda da məni vəfat etdir.Allahım!
Gizlində də açıqda da Səndən qorxmağı istəyirəm,
riza və qəzəb halında də haqq sözdən ayrılmamaq istəyirəm,
kasıblıq və zənginlikdə də qənaətli və orta yol üzrə olmağı istəyirəm.
Səndən tükənməyən bir nemət (axirət nemətlərini) istəyirəm. Səndən sona çatmayan bir göz nuru (nəslimin məndən sonra gözəl bir şəkildə davam etməsini, namazlarımı ən gözəl şəkildə əda edə bilmək məhəbbəti, dinclik və səadəti) istəyirəm.
Səndən, təyin etdiyin qədərə riza göstərə bilməyi istəyirəm. Səndən, öldükdən sonra huzûr və sakitlik içində bir həyat istəyirəm. Səndən camalına baxmanın ləzzətini və Sənə qovuşma şövqü istəyirəm. Bütün bunları sabredilə bilməyəcək bir zərər və dəlalətə salıcı bir fitnədən uzaq olaraq verməyini istəyirəm.
Allahım! Bizi iman zinəti ile bəzə və bizi doğru yolda gedən hidayət rəhbərləri eylə! “(Nəsai, Sehv, 62; İbn Hənbəl, IV, 264; Hakim, I, 705)
“Ey Əbu Bəkrin qızı! Sənə digər duaları da içində yığan bir dua öyrədim mi? Belə dua et:
اَللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْاَلُكَ مِنَ الْخَيْرِ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَاٰجِلِهِ مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الشَّرِّ كُلِّهِ عَاجِلِهِ وَاٰجِلِهِ مَا عَلِمْتُ مِنْهُ وَمَا لَمْ أَعْلَمْ. اَللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْاَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا سَأَلَكَ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَاذَ بِهِ عَبْدُكَ وَنَبِيُّكَ. اَللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْاَلُكَ الْجَنَّةَ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ وَمَا قَرَّبَ إِلَيْهَا مِنْ قَوْلٍ أَوْ عَمَلٍ وَأَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ كُلَّ قَضَاءٍ قَضَيْتَهُ لِى خَيْرًاMənası:“Allahım!
Mən xeyrin hər növünü; tez
olanını və gec olanını,
bildiyim və bilmədiyim hər cür yaxşılığı Səndən istəyirəm. Hər cür şərdən;
tez olanından və gec olanından,
bildiyim və bilmədiyim bütün pisliklərdən də Sənə sığınıram.
Allahım! Mən Səndən, qulun və Peyğəmbərinin istədiyi xeyri istəyirəm. Qulun və Peyğəmbərinin sığındığı şərdən də Sənə sığınıram.
Allahım! Mən Səndən cənnəti və cənnətə yaxınlaşdıran söz və ya əməli diləyirəm. Cəhənnəm atəşindən və cəhənnəmə yaxınlaşdıran söz və ya əməldən də Sənə sığınıram. Mənim üçün hökm hər qəza (və qədəri) də xeyirli etməyini niyaz edirəm. “(Bax. İbn–i Macə, Dua, 4; İbn Hənbəl, VI, 134; Suyuti, əl–Camius–Sağir, no: 5506)
“Sənə bir qisim sözlər öyrədimmi ki, Allah Təala kimin xeyrini murad edərsə onları ona öyrədər, sonra əbədi olaraq unutdurmaz. De ki:
اَللّٰهُمَّ اِنِّى ضَعِيفٌ فَقَوِّ فِى رِضَاكَ ضَعْفِى وَخُذْ إِلَى الْخَيْرِ بِنَاصِيَتِى وَاجْعَلِ الْاِسْلَامَ مُنْتَهَى رِضَاىَ. اَللّٰهُمَّ اِنِّى ضَعِيفٌ فَقَوِّنِى وَاِنِّى ذَلِيلٌ فَأَعِزَّنِى وَاِنِّى فَقِيرٌ فَارْزُقْنِى
Mənası:“Allahım! Mən zayifəm, zəifliyimi Sənin razılığını qazanma xüsusunda möhkəmləndir. Məni xeyirə sevkeylə! İslamı razılığımın ən son nöqtəsi et!
Allahım! Mən zayıfım, məni qüvvətləndir; insanlar arasında kiçik görülürəm, məni izzət sahibi eylə! Mən möhtacam, məni rızıqlandır. “(Suyuti, əl–Camius–Sağir, no: 2882; Hakim, əl–Müstədrək, I, 708/1931)
اَللّٰهُمَّ اِنِّى اَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَالْجُبْنِ وَالْهَرَمِ وَالْقَسْوَةِ وَالْغَفْلَةِ وَالْعَيْلَةِ وَالذِّلَّةِ وَالْقِلَّةِ وَالْمَسْكَنَةِ وَاَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَالْكُفْرِ وَالْفُسُوقِ وَالشِّقَاقِ وَالنِّفَاقِ وَالسُّمْعَةِ وَالرِّيَاءِ وَاَعُوذُ بِكَ مِنَ الصُّمَمِ وَالْبُكْمِ وَالْجُنُونِ وَالْجُذَّامِ وَالْبَرَصِ وَسَيِّىءِ الْاَسْقَامِ
Mənası: “Allahım! Acizlikdən, tənbəllikdən, qorxaqlıqdan, xəsislikdən, yaşlılığın gətirdiyi taqətsizlik və bezdiricilikdən, qatı kqəlblilikdən, qəflətdən, yoxluqdan, zillətdən, mal və xeyir azlığından, meskenetten (pis haldan) Sənə sığınıram. Nəfsin doymaq bilməyən ehtiyac hissindən, küfrdən, fasıqlıktan, haqqa müxalifətdən və ayrılıqdan, nifaqdan, süm’adan (əməlləri insanların eşitməsi üçün etməkdən), riyadan Sənə sığınıram. Karlıqdan, dilsizlikdən, dəlilikdən, və hər cür pis və xronik xəstəliklərdən Sənə sığınıram. “(Buxari, Təfsir, 16/1; Suyuti, əl–Camius–Sağir, no: 1489; Hakim, əl–Müstədrək, I, 712 / 1944)
Rəsulullah (səv) duasında belə buyururdu:
اَللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ الَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا وَإِذَا أَسَاءُٓوا اِسْتَغْفَرُوا
Mənası:“Allahım! Məni, yaxşılıq etdiyində sevinən, pislik etdiyində isə dərhal səhvini anlayıb istiğfar edən qullarından et! “(İbn–i Macə, Ədəb, 57; Suyuti, əl–Camius–Sağir, no: 1462)
Əksəri duaları:
يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِى عَلَى دِينِكَ
Mənası:“Ey qəlbləri çəkib çevirən Rəbbim! Qəlbimi dinin üzərində sabit et. (Tirmizi, Dəavat, 85)
Mənbə:
Mahmud Sami Ramazanoğlu: dualar və zikirlər
calal calalov 