BƏS SƏN NECƏ İNANIRSANMI?

Belə bir hekayə var; Hamilə bir qadının ana bətnində iki körpə danışır, biri imanlı digəri isə imanlı deyil. Biri digərinə soruşur: Sən doğulundan sonrakı həyata inanırsanmı?
İmanlı: Təbiki, Doğulandan sonra bir həyat olduğunu hər kəs bilir… Biz burdayıq çünki irəlidə (doğulandan sonra) olacaqlara hazır olmalıyıq. Bunun üçün burada güclənirik.
İmanı olmayan: Bunların hamısı uyudurma şeylərdir! Doğulduqdan sonra həyat falan yox!.. Sən doğumdan sonrakı həyatı düşünə bilirsənmi? Necə bir həyat ola bilər ki?!
İmanlı: Hərşeyi tam təfərruatı ilə bilmirəm ancaq orada işıq, sevinc olacaq. Məsələn öz ağzımızla yemək yeyə biləcəyik.
İmanı olmayan: Bu çox gülməli! Bizim göbək bağımız var, biz yalnız onun sayəsində bəslənirik… və heç kim doğulduqdan sonra geri gəlmədi! Doğumdan sonra həyat bitir.!
İmanlı: Düzdür! Mən doğumdan sonrakı həyatın tam olaraq necə olacağını bilmirəm… ancaq bunu bilirəm ki, doğumdan sonra ananı görəcəyik, və o bizimlə maraqlanacaq.
İmanı olmayan: Ananımı? Sən anaya inanırsanmı? Harada o?
İmanlı: O həryerdə, o bizim ətrafımızda, onun sayəsində biz yaşayırıq. Onsuz biz heç nəyik!
İmanı olmayan: Sənin dediklərin tam bir əfsanə! Mənə ana falan görmədim, Yüz faiz yoxdur!
İmanlı: Mən səninlə razılaşmıram! Çünki ətrafda səssizlik olduğunda onun mahnı oxuduğunu duya bilirik.. və bizi oxşadığında hiss edəbilirik. Mən inanıram ki, bizim həqiqi həyatımız doğumdan sonra başlayacaq! Bəs sən necə inanırsanmı?