calal calalov 
Misvər bin məhrəmi (radiyallahu anh) belə nəql edir:“Ömər bin Xəttab (radıyallahu anh) xəncərlənəndə tez-tez huşunu itirirdi. Bir dəfə yanına girdim, üstünə bir örtü örtmüş, özündən keçmiş vəziyyətdə yatırdı. Yanındakılara: “Vəziyyəti necədir?” Deyə soruşdum.
“-Gördüğün Kimi huşsuz yatır.” Dedilər.
“-Namaza Çağırdınız mı? Əgər yaşayırsa onu namazdan başqa heç bir şey qorxudub oyandıramaz.” Dedim. Bunun üzərinə:
“-Ey Möminlərin əmiri namaz! Namaz qılındı!” Dedilər. Həzrəti Ömər (ra) dərhal ayıldı və:
“Eləmi? Vallahi, namazı tərk edənin İslamdan nəsibi yoxdur.” Dedi. Qalxdı və yarasından qanlar axaraq namazını qıldı. “(Heysəmi, I, 295; İbn-i Sad, III, 35; Muvatta, Təharət, 51)
Mənbə:islamveihsan.com